Onder luid gejuich en geroep worden er tientallen visjes gevangen door leerlingen van basisschool Het Venster uit Gemert. Tijdens de visles staat meester Mark Thoonen van groep acht anderhalf uur enthousiast aan de kant van visvijver De Dribbelei.
,,Ik heb beet!” roept Senne Janssen enthousiast als de klas net bezig is. Het visje glibbert tussen haar handen en ze roept een beetje angstig naar ‘de meneer’. Die meneer is een van de vele viscoaches van hengelsportvereniging Ons Genoegen die de 24 scholieren donderdag behulpzaam zijn. Ze noemt het gevangen visje Frank, verwijdert samen met de coach voorzichtig het haakje en gooit het visje behoedzaam terug in de vijver.
De visles wordt alweer voor het vijftiende jaar verzorgd door Ons Genoegen. ,,Deze klas is de elfde van dit jaar”, vertelt Arno de Wit, voorzitter van de 125 jeugdleden van de club.
Haakje uit visje halen
Elk kind heeft een hakensteker, een soort rietje, gekregen om de haak uit de visjes te halen. Isabelle Rollfs of Roelofs heeft zes visjes gevangen. De eerste noemt ze Wiljo, dan volgt Bertha, Henk en Wilhelmina. ,,En de volgende die ik vang noem ik Willem”, zegt ze vaderlandslievend.
Als Willem inderdaad wordt gevangen en zijn haakje moet worden verwijderd, staat Senne ernaast. ,,Hij bloedt! Hij heeft pijn”, zegt ze geschrokken. Roy Kleingeld van Ons Genoegen legt uit dat een vis niet hetzelfde zenuwstelsel heeft als een mens. ,,Ze voelen niks rond hun bek. Ze eten ook mosseltjes met scherpe kantjes en kunnen echt wel tegen een stootje. Als je het haakje er niet goed uit krijgt, kun je het net erboven afknippen. Over enkele dagen zweert het er dan vanzelf weer uit en dat is niet zielig, nee”, legt hij uit.
"Foto’s maken vind ik niet erg. Ik heb toch niet genoeg geduld om te vissen" (Foof Brouwers)
Linde van Zeeland heeft er inmiddels vier gevangen. De laatste is een voorntje. Ze kan er maar moeilijk afstand van doen en wil hem ook aaien. ,,Oh nee, dat mag niet”, herinnert ze zich. ,,Als je over de zenuwen wrijft, komen er parasieten op, of zoiets. Dat hebben we vanochtend al geleerd, maar ik ben het weer een beetje vergeten.”
Vijftig vissen op de foto
Omdat de telefoon van meester Mark bijna leeg is, wordt Foof Brouwers benoemd tot huisfotograaf om alle gevangen visjes te fotograferen. ,,Ik heb er al vijftig! Ik vind het niet erg. Ik heb toch niet genoeg geduld om te vissen”, legt ze uit en rent alweer weg voor een nieuwe foto.
De snoeken zijn het beste af. Zij hoeven alleen maar aan de kant te wachten tot er weer een visje wordt teruggegooid. Uiteindelijk halen Yara en Ize het record van negen visjes per persoon. Voor Senne blijft het getal steken op één. ,,Maar mijn foto met mijn visje komt wel in de krant!”